بیماری ام اس

نام علمی بیماری آن مولتیپل اسکلروز یک بیماری مزمن یا همان بلند مدت است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار میدهد و باعث ایجاد اختلال در اعصاب می‌شود .

متاسفانه در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای این بیماری مزمن و ناتوان کننده وجود ندارد و این به این دلیل است که پزشکان علت بیماری را نمیدانند و راهی برای درمان آن نمیابند و تنها میتوانند علائم آن را مورد بررسی قرار دهند ؛ البته جای نگرانی نیست زیرا راه هایی هست که میتواند علائم این بیماری (MS) را کنترل کرد و آن را به حداقل برسانند .

همانطور که گفته شد این بیماری اعصاب مرکزی یعنی مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می‌دهد آسیب جبران ناپذیری به اعصاب آن ها میزند و پلاک های متعدد و لکه های سفیدی در مغز ایجاد میکند .

هنگامی که غلاف های سلولا ها (میلین ها) عصبی سفت میشوند پلاک ها ایجاد میشوند و این سفت شدگی باعث اختلال در حرکت میشود به همین دلیل فرمان صادر شده از جانب مغز به راحتی به اعضای بدن و ماهیچه هایش نمی رسد .

طیف گسترده ای از علائم MS وجود دارد که بستگی به شدت آسیب و نوع عصبی که تحت تاثیر آسیب قرار گرفته دارد و ذهن آن ها درگیر مواردی می‌شود که برای افراد عادی مهم نیست و همه چی در اعصاب آن ها میگذرد

سرگیجه ، ضعف در حافظه، بی اختیادی ادرار و مدفوع ،دوبینی ،افسردگی و … از علائم مهم بیماری ام اس هستند که هر کدام را در ادامه شرح میدهیم .

1. سرگیجه: بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز اغلب نمیتوانند تعادل خود را در حین انجام حرکاتش کنترل کنند ‌. در واقع این عدم تعادل در کنترل حرکات معمولا با پیشرفت تخریب سلول های عصبی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد .
2. ضعف در حافظه: از اختلالات رایج در پیشرفت MS که گاهی هم از علائم شروع این بیماری است میتوان به ضعف حافظه، ناتوانی در تمرکز و مشکلات زبانی اشاره کرد .
3. بی اختیاری ادرار و مدفوع: این بی اختیاری تقریبا در بیش از ۸۰ درصد بیماران مبتلا به MS دیده میشود و آنها از حس دفع ادرار و یا مدفوع ناگهانی و مکرر در عذاب هستند .
4. دوبینی (اختلال در بینایی): دوبینی به دلیل حمله ی بیماری ام اس به سیستم عصبی و تاثیر بر روی عصب بینایی به وجود می آید .
5. افسردگی: این بیماری علاوه بر اینکه بر جسم فرد تاثیر میگذارد و به آسیب میرساند از لحاظ روحی بیمار را تضعیف میکند و او را به انزوا میکشاند .

فاکتور هایی وجو دارد خطر ابتلا به MS را افزایش میدهد مانند :
سن – جنسیت – نژاد – عوامل جغرافیایی و …

• عموما ام اس در هر سنی رخ میدهد اما در سنین ۲۰-۴۰ سال رایج تر است .
• به طور کلی احتمال ابتدا به MS در خانم ها دو برابر آقایان است . فرضیه های مختلفی هست که چرا در خانم ها بیماری شایع است ، مسئله هورمونها و کمبود ویتامین D یا وجود بعضی عفونت ها ممکن است در این موضوع دخیل باشد .
• سفید پوستان (به ویژه شمال اروپا )، بیشتر در معرض ابتدا به این بیماری هستند . افرادی که در قاره های آسیا ،آمریکا و آفریقا زندگی میکنند نسبت به بقیه نژاد ها کمتر ریسک ابتلا به بیماری MS را دارند .
• ریسک ابتلا به این بیماری با عرض جغرافیایی افزایش می یابد . بیماری MS در کشورهایی با آب و هوای معتدل معمول تر است که شامل اروپا ، جنوب کانادا ،شمال ایالات متحده و نوزیلند می شود .

بیماری Ms به دو دسته تقسیم میشود ؛ یک نوع آن بیماری های خوش خیم هستند که در عرض ۵-۱۰ سال بیمار علائمی ندارد وضعیت بیماری آنها خاموش هست که اغلب این بیماری ها قابل کنترل شدن است و نوع دیگر فرم نادر و بدخیم MS است که همانطور که گفته شد و از اسمشان پیداست شاهد افراد کمتری هستیم که مبتلا به این نوع بیماری باشند .

عواملی که باعث مبتلا شدن به بیماری MS هستند :
از لحاظ اینکه چه عواملی باعث مبتلا شدن به بیماری MS میشود مشخص نیست. عفونت های ویروسی بخصوص خانواده ویروس های هرپس ، کمبود ویتامین D۳ در بروز بیماری MS نقش عمده ای دارد اما بقیه ی فاکتور ها هنوز ثابت نشده اند، مهم ترین نقش در این بیماری را مسئله ژنتیک ایفا می کند
از نظر ژنتیکی فرد باید مستعد به بیماری باشد تا فاکتورهای محیطی بتوانند عمل کنند و بیماری MS را ایجاد کند.
افراد به محض اینکه متوجه میشوند به بیماری MS مبتلا هستند اولین استرسی که به آنها وارد میشود این است که تا چه زمان میتواند به زندگی اش ادامه دهد ؟ افراد مبتلا به بیماری MS گاهی امید خود را هم از دست میدهند
به طور کلی استرس خودش از عوامل تشدید این بیماری است .وجود استرس در افراد احتمال حملات این بیماری را دو برابر میکند ؛پس این افراد باید خود را آرام کنند و استرس و هرگونه تنشی را از خود دور کنند .

لازم است بدانیم بیماری ام اس ، میزان عمر بیمار را تحت تاثیر قرار نمیدهد ولکین که فقط از لحاظ روحی و ذهنی آن ها را مورد آسیب قرار می‌دهند و فرد می تواند به راحتی به زندگی خود ادامه دهد ، پس جای نگرانی نیست تنها کافیست مبتلایان به این بیماری به ادامه زندگی خود امیدوار باشند .
امید به زندگی یکی از راه های درمان بیماری است ..
مبتلایان به این بیماری از لحاظ روانشناسی میبایست در شرایط خوب و شادی قرار بگیرند تا شاد شوند .
پس هرگز نباید نا امید شد به امید روزی که درمان قطعی این بیماری پیدا شود و نسلی بدون ترس از بیماری MS به زندگی خود ادامه دهند.
بیماریMS با ضعیف کردن روح انسان ها آن ها رو به سوی شکست هدایت می‌کند و در نهایت آن ها بسیار نا امید می‌کند زین پس باید بسیار امیدوار بود و خود را برای مقابله با این بیماری سخت و ناراحت کننده آماده کرد